Piwoniowe kraje

Piwonie kwitną, białe i różowe,
A w środku każdej, jak w pachnącym dzbanie,
Gromady żuczków prowadzą rozmowę,
Bo kwiat jest dany żuczkom na mieszkanie.

Matka nad klombem z piwoniami staje,
Sięga po jedną i płatki rozchyla,
I długo patrzy w piwoniowe kraje,
Dla których rokiem bywa jedna chwila.

Potem kwiat puszcza i, co sama myśli,
Głośno i dzieciom, i sobie powtarza.
A wiatr kołysze zielonymi liśćmi
I cętki światła biegają po twarzach.

Czesław Miłosz „Przy piwoniach”

6 myśli w temacie “Piwoniowe kraje”

  2. Piwonia to ulubiony kwiat mojej Teściowej. Są bardzo piękne. Szkoda tylko, że tak nietrwałe, że tak krótko kwitną.
    Moja znajoma robi piękne (I smaczne torty). Kiedyś poprosiłam o tort z piwonią. Zrobiła go z opłatka. Od tamtej pory miała dużo takich zamówień, bo b. się spodobał.
    Pozdrawiam

    Polubione przez 1 osoba

    Odpowiedz

Dodaj komentarz

Ta witryna wykorzystuje usługę Akismet aby zredukować ilość spamu. Dowiedz się w jaki sposób dane w twoich komentarzach są przetwarzane.